En toen Hendrik Groen

Dit is een illustratie met een wijze levensles. En dat zit hem niet in de afbeelding, die overigens supertof is, maar in het verhaal van de maker. Victor Meijer was een gedreven tekenaar en ook schrijver die lekker bezig was. Hij maakte verschillende afbeelding, waaronder deze, en dat leidde ertoe dat hij gevraag werd om een kinderboek te illustreren. Vol goede moed ging schrijver en Victor aan de slag en gaven het alles wat ze in huis hadden. Maar het boek werd na publicatie door verschillende recensenten bij de enkels afgezaagd. (Bij wijze van spreken dan dus, hé. Een boek heeft geen enkels.) Met andere woorden: ze waren er niet zo over te spreken. Dat kwam zo hard aan bij onze Victor, dat hij zijn potlood aan de wilgen hing. Schrijven was alles wat hij nog deed. Totdat hij jaren later op de redactie van zijn uitgever kwam en hoorde dat ze nog iemand nog hadden om een hoofd te tekenen. Bij het mysterieuze verhaal van Hendrik Groen welteverstaan. Dat boek werd uitgegeven en won de NS Publieksprijs, maar niemand wist wie Hendrik Groen was. Dan maar een tekening moeten ze hebben gedacht. Victor dacht er niet eens bij na en riep: “Dat kan ik wel!” The rest is history, zeggen ze dan. De tekening werd op alle edities van het boek gebruikt, dus ook de internationale. Inmiddels is Victor weer lekker aan het illustreren voor allerlei opdrachtgevers. En dat vindt hij best prettig. Dus. Geeft nimmer op mensschen!! Einde levensles.

Specs
Datering: 1994
Techniek: Zeefdruk
Oplage: 4/25
Gesigneerd: r.o.
Hoogte: 43,5 cm
Breedte: 38,5 cm
Hoogte lijst: 71 cm
Breedte lijst: 51 cm